Ørvisfelli líkist einum ordiligum fjalli

Tá ið tú koyrir av Høgareyni oman til Vestmannar, síggjast í norði tey trý fjøllini, Postulakirkja, Mosarøkur og Ørvisfelli.

Serliga Ørvisfelli hevur frá barnaárum í Vestmanna hugtikið meg. Tað sær út sum eitt ordiligt fjall, har tað liggur fyri endan á byrgingini frammi við Vatn ovarliga í Fonsdali. Minnir ikki sørt um Mount Everest og Matterhorn, sum prýðir Tobleronesjokulátuna.

Hóast spæliplássið góðverðursdagar rakk langt norður um Vestmanna, so havi eg ongantíð verið upp á Ørvisfelli. Men nú skal tað vera.

Gott fyri likam og sál at renna í haganum

Dysjarnar í Sandoy

Hendan góðveðursleygardagin fyrst í august fóru vit lendisrennarar frá Hálsavøtnum millum Skopun og Sand, og leiðin gekk undir Knúki og víðari móti Skálavík norðan fyri Sandsfjøllini við útsýni inn á Streymoynna og Borðina í Nólsoy.

Ta ið vit høvdu runnið og gingið í ein góðan tíma, kom eitt stórsligið landslag undan kavi framman fyri okkum. Dysjarnar eitur hetta trøllakenda landslagið, sum hendan sólskinsdagin var serstakliga stórbært.

Víðari gekk leiðin til Borgina, sum liggur niðarliga við sjógvin eystast í Norðastahaga í Skálavík, og síðan runnu vit seinastu kilometrarnar eftir einum uppdyrkingarvegi til Skálavíkar, har vit vit ótu ein góðan bita í kaféina í Mølini.

Jú, lendisrenning er áhugaverd og gevandi.